Expats in het Nederlandse verkeer

Duizenden expats kunnen geen meter autorijden, maar krijgen wel hun Nederlands rijbewijs. Daarover wordt nu de noodklok geluid. Dit meldt EenVandaag. Aan de hand van een paar voorbeelden wordt de huidige schrijnende situatie in beeld gebracht. Expats die naar Nederland komen mogen hun buitenlandse rijbewijs zonder voorwaarden omruilen voor een Nederlands rijbewijs. Dat werd in 1995 bepaald door de minister. Nederland moest op die manier aantrekkelijker worden voor kenniswerkers. Nederland is het enige land in de EU dat deze mogelijkheid aanbiedt aan expats.

Jaarlijks maken zo’n 6500 expats gebruik van die mogelijkheid. Maar de verwachting is dat dit aantal snel toeneemt, omdat het aantal expats in een rap tempo stijgt. In 2012 kwamen nog zo’n 4000 kenniswerkers naar Nederland. In 2019 waren dit er al meer dan 12.000. Verreweg de meesten zijn afkomstig uit India, zo’n 40 procent. En juist daar wordt volgens rijleraar Ramjiawan nogal ruim omgegaan met het begrip ‘verkeersveiligheid’.

‘Regeling moet worden aangepast’

Ook hoogleraar transportbeleid Bert van Wee snapt niets van de regeling. “Die moet sowieso aangepast worden. Veel expats kunnen in hun eigen land al niet rijden, laat staan hier. Maar het is ook geen eerlijke regeling. Je moet mensen geen privileges geven vanuit economische belangen, waardoor zij zich niet aan verkeersveiligheid eisen hoeven te houden.” Toch lijkt demissionair minister Cora van Nieuwenhuizen niet van plan om deze regeling snel te wijzigen. Op vragen van het CDA reageerde ze als volgt: “Wij hebben na overleg met het OM en de politie niet kunnen constateren dat er bij hen signalen zijn over negatieve effecten voor de verkeersveiligheid veroorzaakt door de expats. Er zijn ook geen signalen over verkeersonveiligheid in de cijfers van die kleine groep.” 

‘Snelwegen in Nederland zijn geweldig!’, zo vindt de 31-jarige Deepa Paul, afkomstig uit de Filipijnen. Maar aan de andere kant ‘zijn de Nederlandse wegen in de stad een ander verhaal. Ik woon in Amsterdam en de wegen zijn er smal, druk en hobbelig, daar valt nog wel wat te verbeteren.’
De wegen in de Filipijnen zijn niet van zeer goede kwaliteit en worden slechter naarmate je verder de stad uit gaat. ‘Een nationale weg in veel provinciale steden en dorpen bestaat uit een smalle tweebaansweg. En hoewel fietsen in de Filipijnen aan populariteit wint, is fietsen in Manilla nog steeds alleen weggelegd voor zeer dappere mensen!’

Amanda van Mulligen komt uit Groot-Brittannië en woont sinds 14 jaar in Nederland. Zij vindt de snelwegen in Nederland ook uitstekend. ‘Ze zijn goed onderhouden, duidelijk en de bewegwijzering maakt navigeren gemakkelijk. Wel moet ik zeggen dat het voor een buitenlander de nodige uitdagingen met zich mee brengt.  
Van Mulligen vindt het rekening houden met de variatie van voertuigen soms nogal lastig. ‘Ik heb altijd het gevoel alsof ik voor mijn plek op de weg moet vechten. Ik moet veel meer rekening houden met fietsers en scooters dan in Engeland, omdat hier in Nederland de fietsers meestal voorrang hebben.’ Daarnaast vindt Amanda het ook nog steeds lastig om te wennen aan het principe ‘voorrang van rechts’.’

Aniska Elin uit Peru vindt dat Nederland een hoge verkeers- veiligheid heeft. ‘Een van de leukste dingen aan Amsterdam is dat je altijd een fietsroute kunt vinden naar je bestemming. Ook zijn de stoplichten accuraat. Ze voorkomen echt veel ongelukken tussen automobilisten en fietsers.’ Bijna alle expats vinden het wegennet in Nederland beter dan in het land waar zij vandaan komen en vinden ook dat er grote verschillen zijn. 

Elin was in 2011 voor het laatst in Peru en reisde toen over de Pan American Highway van Lima naar het noorden van Peru. ‘Deze snelweg behoort tot een van de betere kwaliteitswegen in Peru, alleen kun je deze nog steeds niet vergelijken met de wegen in Nederland.’

‘In Roemenië wordt de auto ook veel in steden gebruikt’, stelt Marin. ‘De wegen zijn er breder maar ook altijd overvol. Ik vind de Nederlandse wegen rustiger en minder stressvol.’ Fietsen in Roemenië gebeurt nauwelijks. ‘Het is vrijwel onmogelijk om op de Roemeense wegen te fietsen, dat zou te gevaarlijk zijn. In Roemenië is er namelijk geen fietsinfrastructuur. ‘Om de verkeersborden te lezen is het soms noodzakelijk dat je de Nederlandse taal begrijpt. Vooral bij tijdelijke verkeersborden waar het gaat om omleidingen of wanneer er wegwerkzaamheden zijn.